سال 95.

امسال دلبندم دو ساله میشه.کنار تو بودن هر ثانیش ،هر ساعتش لذت بخش ترینه این رو فقط یک مادر می تونه بفهمه. درخاست دادی تنگ ماهی رو بیارم پایین نگاشون کنم.امشب مهمون داشتیم.قبلش خاستم کمی جمع و جور کنم که پتوی جنابعالی رو برداشتم. تا صحنه رو دیدی بدون ملاحظه که کار همیشگیته خودتو یک هو پرت کردی عقب سرت خورد به تنگ ماهی و تنگ شکست.اون لحظه اصلا نمی فهمیدم دارم چی می گم فقط نگران سر تو بودم.که بابات داد زد هیچیش نشده.و باقی ماجرا....جمع کردن شکستگی و زمین خیس.ماهی هام هم سالم موندن.

پانزده اسفند پسزم رو از شیر گرفتم.شنیده بودی که می خوایم ازشیر بگیریمت .وای اقدامی نکرده بودیم.اون روز دوشیفت بودم.عصر که اومدم فقط به من نگاه می کردی و گریه.....حرفی نزدی .یادم میافته جیگرم کباب میشه.تو خیلی باهوشی .خیلی مردی.الان یک ماهه که شبا دو بار از خواب بیدار میشی و فقط موز میخوری و اب.

هنوز زیاد حرف نمیزنی یعنی جمله بندی نداری گاهی تا پنج مین پشت سر هم حرف می زنی و من فقط از اشاره دستای نازت می فهمم که چی می گی.

این روزها (صندلی-نندنی) (پروانه-پوانه) (گوشی موبایل-گوگه)  (خوراکی-آنو) (شبکه پویا-لاب) (خاله-اله) (قند-قن) رفتش.دایی.امین. ساسان.و....

پارسال این موقع هنوز راه نمیرفتی.ده ماهت بود.امسال راه میری و آنو میخای.یعنی شکلات نقل و هر زمان که میری به خونه بابا ساسان  درخاستت برا گرفتن آنو بیشتر میشه.

یک روز که مامان مدرسه بود و تو پیش مامان حکیمه بودی رفتی توی حیاط بازی به چند دقیقه هم نرسید که میاد احوالتو بگیره می بینه نیستی دری به اون سفتی رو باز کرده بوی و برا خودت می رفتی خلاصه که حسابی ترسوندیش.خالصه درو قفل میکنه و بازم توی حیاط بوی  بازم میبینه که نیستی  این طرف بگرد .اون طرف بگرد .اخرین پله نردبون چوبی  توی حیاط برا خودت می رفتی بالا................نردبوم هم الان دیگه روی زمینه